ΒΙΒΛΙΟΡΕΠΟΡΤΑΖ: Τα Χέγια

 Τα Χέγια πηγή έμπνευσης για τη  Ζωρζ Σαρή
 
Ζωρζ Σαρή, Τα Χέγια, Πατάκης, Αθήνα 1992

 ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η Σταματίνα Κλάρα ή αλλιώς  Μάτα, όπως τη φωνάζουν όλοι, είναι μια δεκαεφτάχρονη μαθήτρια της τρίτης  Λυκείου, που ζει με τον πατέρα της και την ανύπαντρη θεία της στη Λαμία. Όνειρό της είναι να μπει στη Φιλοσοφική Σχολή. Έχει μεγάλη αδυναμία στον ποιητή Οδυσσέα Ελύτη και συχνά χρησιμοποιεί αποσπάσματα των ποιημάτων του στην καθημερινή της ζωή. Η Μάτα πιστεύει πως ο πατέρας της και η θεία της, της κρύβουν ένα μεγάλο μυστικό σχετικά με την μητέρα της. Ο μπαμπάς της, ο Βλάσης, δεν της έχει μιλήσει ποτέ για την μητέρα της και ούτε φωτογραφία της δεν της έχει δείξει ποτέ. Η θεία της, η Καλλιόπη, μια πολύ αυστηρή και συντηρητική γυναίκα, της έχει πει πως η μητέρα της πέθανε στη γέννα. Εκείνη όμως δεν την πιστεύει, επειδή συχνά της έρχεται μια ανάμνηση από όταν ήταν μωρό, όπου βλέπει μία νέα γυναίκα να τη νανουρίζει. Λίγες μέρες πριν την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, ο Βλάσης, ο πατέρας της, την προσκαλεί να πάνε στο χωριό τους, το Δαδί, για  να γιορτάσουν τα Χέγια. Τα Χέγια είναι ένα καρναβάλι, πανηγύρι, στη διάρκεια του οποίου όλοι οι κάτοικοι του χωριού μασκαρεύονται, χορεύουν και μεθάνε. Η Μάτα δέχεται με μεγάλη χαρά. Εκεί γνωρίζει τον Γιάννη, τον γιο του δημάρχου, με τον οποίο έχουν πολλά κοινά. Είχε φοιτήσει στο ίδιο Λύκειο με την Μάτα και είναι δευτεροετής της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Η Μάτα τρέφει μεγάλη συμπάθεια γι' αυτόν, αφού χωρίς καλά καλά να τον γνωρίσει του λέει τα πάντα για τη ζωή της, τα όνειρά της, ακόμη και για τη μητέρα της. Μόλις τελειώνει το γλέντι ανταλλάσσουν τηλέφωνα και αποχαιρετιούνται.